Hicret’in 9. senesi Receb ayından bir gün idi.

Hz. Re­sû­lul­lah’ın etrafında birçok sahabe vardı.

Bu sırada, “Bugün, sizin sâlih bir kardeşiniz vefat etti. Kalkın, onun nama­zını kılın!”[1]diye buyurdu.

Sahabeler derhal hazırlandılar ve Hz. Re­sû­lul­lah’ın arkasında saf bağlaya­rak “sâlih kardeşleri” üzerinde gaib namazı kıldılar.

Namazdan sonra Resûl-i Ekrem, “Kardeşiniz Necâşî As­hame için Allah’tan mağrifet talep ettik!”[2]buyurdu.

Bunun üzerine sahabeler, “sâlih kardeşlerinin” Habeş Hükümdarı Ashame olduğunu öğrenmiş oluyorlardı.

Medine’ye yaklaşık bir hafta sonra gelen haber, Habeş İmparatorunun aynı günde vefat ettiğini bildiriyordu!

Habeş Necâşîsi Ashame, Hz. Re­sû­lul­lah tarafından bir mektupla Hicret’in 7. senesinde İslam’a davet edilmişti. Ashame derhal Müslüman olmuştu. Müs­lüman elçiye de, “Keşke, şu saltanata bedel Mu­hammed-i Arabî’nin ﷺ hizmetkârı olsaydım! O hizmetkârlık, saltanattan çok daha üstündür!”[3]de­mişti.