Enes b. Mâlik (r.a.) anlatıyor:
Rasûlullah ﷺ Efendimiz, sıkıntı veren bir hâl ile karşılaştığında şöyle derdi:
يَاحَىُّ يَا قَيُّومُ بِرَحْمَتِكَ اَسْتَعِيثُ
«Yâ Hayyü yâ Kayyûmü bi rahmetike esteğîsü»
Mânâsı: «Ey hayat sahibi, Ey her şeyi ayakta ve hayatta tutan Rabbim, rahmetinle imdadıma yetişmeni isterim.»1


Abdullah b. Abbas (r.a.) rivayet ediyor.
Rasûlullah ﷺ Efendimiz, bir sıkıntı anında şöyle dua ederdi:
لاَاِلَهَ اِلاَّ اللهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ لاَاِلَهَ اِلاَّ اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ لاَاِلَهَ اِلاَّ اللهُ رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَرَبُّ اْلاَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ
«Lâ ilâhe illallahül azîmül halîm, lâ ilâhe illallahü rabbül arşil azîm, lâ ilâhe illallahü rabbüs semâvati ve rabbül ardı ve rabbül arşil kerîm
Mânâsı: «Azîm ve Halîm olan Allah’ dan başka hiç bir ilâh yoktur. Büyük Arş’ın sahibinden başka hiç bir ilâh yoktur. Göklerin Rabbi, yerin Rabbi ve şerefli Arş’ın Rabbinden başka hiç bir ilâh yoktur.»2

  1. Tirmizî, Daavât: 92, (5/539) ↩︎
  2. Buharı, Daavât: 27, (7/154) ↩︎