adminHz. Cabir (ra) anlatıyor:
“Hz. Peygamber ﷺ'le gazveye katıldım. Ben su taşımada kullandığımız devemizin üzerinde giderken Resulullah ﷺ bana kavuştu. Devem yorgundu ve bu yüzden gerilerden yürüyordu. Durumu görünce Hz. Peygamber ﷺ de geride kalarak deveyi sürdü ve ona dua buyurdu. Bunun üzerine bütün develerin önünden gitmeye başladı. Bana:
“Deveni nasıl görüyorsun?” diye sordu.
“Çok iyi görüyorum, bereketiniz değdi.” dedim.
“Onu bana satar mısın?” buyurdu. Ben utandım, bundan başka su taşıyan devemiz yoktu. Yine de,
“Evet!..” dedim ve "Medine'ye varıncaya kadar sırtı benim olmak şartıyla…" deveyi kendilerine sattım. Ona:
“Ey ALLAH'ın Rasulü, yeni evliyim!..” diyerek izin istedim. Bana izin verdiler. Bunun üzerine, Medine'ye müteveccihen, hızlanarak, kafileyi geride bıraktım. Resulullah ﷺ Medine'ye gelince deveyi vermek üzere yanlarına gittim. Bana parasını verdi ve deveyi iade etti.”
(Buhari, Cihad 49)
