Fatıma bint Amr. Efendimiz’in (sas) babaannesidir.

Efendimiz’in (sas) babaannesi olan bu bahtiyar hanımın, Efendimiz’in (sas) doğumuna yetişip yetişemediğini tam olarak bilemiyoruz. Bundan dolayı kaynaklarımızda, babaannesi ile bir hatıratını aktaramıyoruz. Ancak şunu biliyoruz ki, Efendimiz (sas) Uhud günü savaşın meydanında şöyle bir söz buyuracaktır:

“Ben Fatıma’ların oğluyum.”⁽¹⁶⁾

Bu Fatıma’lardan kastetmek istediği; Babaannesi Fatıma, kendisini bir evladı gibi büyüten, Hazreti Ali’nin (ra) annesi olan Hazreti Fatıma (ra) ve hanımı Hazreti Hatice’nin (ra) annesi Fatıma’dır.

Burada Efendimiz’in (sas) en küçük kızı Fatıma’ya (ra) isim koyma hadisesini aktarmak isteriz. Miladi 605 yılında bu kutlu yuvanın bir kızları daha olmuştu. Bu doğan kızlarının adını, Hatice validemiz annesinin ismi olan Fatıma olarak koymak istiyordu. Efendimiz (sas) de yıllarca kendisine bakmış olan Ebû Talib’in hanımı ve Ali’nin (ra) annesi olan Fatıma’nın (ra) ismini koymak istiyordu

Efendimiz (sas) doğan kızını kucağına aldı, sevindi, onu sevdi; sonra dedi ki: “Bu babasının annesidir. Ona annemin ismini koyacağım.” Hatice validemiz, bu sözleri duyunca biraz üzülür gibi olsa da, belli etmemeye çalıştı. Çünkü, Hatice validemiz, Efendimiz’in (sas) öz annesi olan Âmine’nin isminin koyulacağını zannetmişti. Efendimiz (sas) biraz daha açık konuştu dedi ki: “Ey Haticem! Bu kızımıza annemden sonra annem olan Ali’nin annesi Fatıman’nın ismini koyacağım.” Hatice validemiz öylebir sevindi ki, sonra şöyle söyledi: “Evet, bu kızımızın ismi hem senin annenin hem de benim annemin ismini taşısın, ismi Fatıma olsun.”⁽¹⁷⁾

_________________

16. Ed-Dımaşkî, Subul el-Hudâ ve’r-reşâd fî sireti Hayri’l-İbâd, c. I, s. 268
17. Yıldırım, Muhammed Emin, Risalet Davasının Annesi Hz. Hatice, s,75-76