Hz. Enes (ra) anlatıyor:

“ Resulullah ﷺ'la birlikte demirci Ebu Seyf (ra)'in yanına girdik. O, Resulullah ﷺ'ın oğlu İbrahim'in süt babası idi. Aleyhisselatu vesselam oğlunu aldı, öptü ve kokladı. Daha sonra yanına tekrar girdik. İbrahim can çekişiyordu. Bu manzara karşısında Aleyhisselatu vesselam'ın gözlerinden yaş boşandı. Abdurrahman İbnu Avf (ra):"

“ Sen de mi (ağlıyorsun) ey ALLAH'ın Resûlü?” dedi. Aleyhisselatu vesselam:

“Ey İbnu Avf! Bu merhamettir!” buyurdu ve ağlamasına devam etti. Sonar şöyle söyledi:

“Gözümüz yaş döker, kalbimiz hüzün çeker, fakat Rabbimizi razı etmeyecek söz sarfetmeyiz. Ey İbrahim! Senin ayrılmandan bizler üzgünüz!”

(Buhari, Cenâiz 44)