adminÖmer İbnu'l-Hattab (ra) anlatıyor: “ Resulullah ﷺ'a bir grup esir getirilmişti. İçlerinde bir kadın vardı, göğüsleri sütle dolu idi. Bu kadın (sağa-sola) koşuyor, esirler arasında bir çocuk bulduğu zaman onu yakalayıp kucaklıyor, göğsüne bastırıyor ve emziriyordu. (Dikkatleri çeken bu manzara karşısında), aleyhissâlatu vesselam:
“ Bu kadının, çocuğunu ateşe atacağına kanaatiniz olur mu?” dedi. Bizler:
“ Hayır!” diye cevap verince:
“ (Bilin ki), ALLAH'ın kullarına olan rahmeti, bu kadının çocuğuna olan şefkatinden fazladır.” buyurdu.”
(Buhari, Edeb 18)
