İmrân İbnu Huzeyfe (ra) anlatıyor: Meymune (ra) fazlaca borca giriyordu. Ailesi bu meselede müdahele edip ayıpladılar. Şu cevabı verdi: “Borcu bırakmayacağım. Ben dostum ve can yoldaşım aleyhissâlatu vesselam'ı şöyle söylerken dinledim:"

“Bir borçla borçlanan bir kimsenin ödeme niyetinde olduğunu ALLAH bilince, onun borcunu ALLAH mutlaka dünyada iken öder.”

(Nesâi, Büyü 99)