Muâz İbnu Enes (radıyallâhu anh) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:

     Kim bir şey yer ve:

  اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذِى أطْعَمَنِى هَذَا الطَّعَامَ وَرَزَقَنيِهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّىوَلاَ قُوَّةٍ

(Elhamdülillahillezî et’amenî haze’t-taâme ve razakanîhi min gayri havlin minnî velâ kuvve)

     ‘Bana bu yiyeceği yediren ve tarafımdan hiçbir güç ve kuvvet olmadan bunu bana rızık kılan Allah’a hamdolsun’ derse geçmiş günahları affolunur.’   dedi.

[Ebû Dâvud, Libâs 1, (4023); Tirmizî, Da'avât 75, (3454); İbnu Mâce, Et'ime 16, (3285)]

     Ebû Dâvud'un rivayetinde şu ziyâde var:

     Kim bir elbise giyer ve:

اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذِى كَسَانِى هذَا وَرَزَقَنِيهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّىوَلاَ قُوَّةٍ

(Elhamdülillahillezî kesânî hazâ ve razakanîhi min gayri havlin minnî velâ kuvve)

     ‘Bunu bana giydirip, tarafımdan bir güç ve kuvvet olmaksızın beni bununla rızıklandıran Allah’a hamdolsun.’ derse geçmiş ve gelecek günahları affedilir. [1]