Muğîre ibn Şu’be (r.a.)’tan rivayet edilmiştir:

     “Resulullah ﷺ (farz) namazı bitirip selam verdiğinde: «Lâ ilâhe illallâhu vahdehû lâ şerîke lehu, lehul-mulku ve-lehu’l-hamdu ve huve alâ kulli şey’in kadîr. Allahümme lâ mânia limâ a’tayte velâ mu’tiye limâ mena’te velâ yenfeu ze’l-ceddi minke’l-cedd.» (Allah’tan başka ilah yoktur. Tektir. Ortağı yoktur. Mülk O’nundur. Hamd, O’na mahsustur. Her şeye güç yetirendir. Allah’ım! Senin verdiğine engel olacak hiç kimse yoktur. Vermediğini de verecek hiç kimse yoktur. Senin katında hiçbir varlık sahibine varlığı fayda verecek değildir) diye dua ederdi.” [1]

[Buhârî, Ezan 155, Deavat 17, kader 12, İ’tisâm 3; Müslim, Mesâcid 137 (593)]