Ebu Berze radıyallahu anh’tan rivayet edilmiştir:

     “Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem yatsı namazından önce uyumayı ve ondan sonra ise konuşmayı hoş karşılamazdı.” [1]

[Buhârî, 568; Müslim, Mesacid 235-236 (647); Ebu Davud, Salât 3 (398), Nesâî, Mevâkît 2, 16, 20; İbn Mâce, Salât 3 (674)]

     Açıklama:

     “Peygamber Efendimizin sallallahu aleyhi ve sellem, yatsı namazından sonra konuşmayı sevmemesi uykusuz kalmaya sebep olacağı içindir. Zîra yatsıdan sonra oturup konuşan kimselerin yattıkları zaman uykuya dalarak gece namazı veya zikir için yahut sabah namazı için kalkamamalarından korkulur. Bir de geceleyin çok oturmak, gündüz vazifeleleri hususunda tembellik göstermeye sebep olur.” [2]