Sevbân (ra) anlatıyor:
“… Altın ve gümüşü biriktirip ALLAH yolunda sarf etmeyenlere can yakıcı bir azabı müjdele.”(Tevbe, 9/34)
ayeti nazil olduğu zaman biz, Hz. Peygamber ﷺ ile bir seferde bulunuyorduk. Ashabından bazısı: “Ayet altın ve gümüş hakkında indi, hangi malın daha hayırlı olduğunu keşke bilseydik?” dedi. Resulullah ﷺ şu cevabı verdi:
“(Sahip olunan şeylerin en efdali): Zikreden bir dil, şükreden bir kalp, kocasının imanına yardımcı olan salih bir zevcedir.” (Tirmizi, Tefsir, Berâe)