Ebu Bekir es-Sıddîk (ra) buyurdu ki: “Ben Resulullah ﷺ'ın yanında oturuyor idim. O'na şu ayet indirildi:

"Kim fenalık yaparsa cezasını görür. Kendisine ALLAH'tan başka ne dost ne de yardımcı bulur.” (Nisa, 4/123).

Resulullah ﷺ: “Bana inen bir ayeti sana okutayım mı?” dedi. Ben “Pek tabii” dedim. Bana onu okudu. Sanki belimin ayrıldığını hissettim ve o yüzden gerindim. Resulullah ﷺ: “Neyin var, ne oldu Ey Ebu Bekr?” diye sordu. “Annem babam sana feda olsun Ey ALLAH'ın Resulü,  hangimiz kötü amelde bulunmaz ki, demek hepimiz işlediklerimiz yüzünden cezalandırılacağız ha?” diye üzüntümü ifade ettim. Resulullah ﷺ şu açıklamayı yaptı:

“Ey Ebu Bekr, sen ve mü'minler, bunlar sebebiyle dünyada cezalandırılıyorsunuz. Öyle ki ALLAH'a kavuştuğunuz zaman sizde günah kalmaz. Diğerlerine gelince onlarınkiler biriktirilir, kıyamet günü cezaları toptan verilir.”(Tirmizi, Tefsir, Nisa)